Press ESC to close

Synowie ojców

Nieco inne wyniki badań przedstawił F. L. Strod- beck (1958). Autor ten badał chłopców w wieku 17 lat i stwierdził, że synowie ojców mało dominujących posiadają wyższe aspiracje niż chłopcy wychowywani przez ojców dominacyjnych. Wyniki te zostały potwierdzone przez B. Rosena i R. D’Andrade’a (1959), badających poziom rozwoju potrzeby osiągnięć u białych chłopców z niższych klas- społecznych (uczęszczających do szkół podstawowych, uczniów od czwartej do szóstej klasy). Autorzy ci stwierdzili, podobnie jak F. L. Strodbeck, że wysokie aspiracje u synów rozwijają się wtedy, gdy ojciec nie zajmuje dominującej pozycji w rodzinie. Jak stwierdzają B. Rosen i R. D’Andrade, wysoka potrzeba osiągnięć „rodzi się w poczuciu wolności autonomii, dostarczającej możliwości sprawdzenia swych umiejętności i rozwoju przekonania o własnej1 kompetencji” (s. 216). Rozbieżności tych wyników wytłumaczone mogą być stosunkowo łatwo, gdy przyjrzymy się metodom badań, zastosowanym przez poszczególnych autorów. Ci mianowicie autorzy, którzy stwierdzili, że dominująca pozycja ojca sprzyja ukształtowaniu się wysokiego poziomu aspiracji u synów (tj. jak pamiętamy, C. E. Bowerman, G. H. Elder i K. Marjori- banks), swe materiały gromadzili na podstawie badań kwestionariuszowych, przeprowadzonych wśród dzieci, natomiast autorzy stwierdzający rzecz odwrotną (tj. F. L.