Okres dorastania to burzliwy czas zarówno dla rodziców, jak i dla dzieci. Jeśli chcesz pomóc sobie i synowi w przezwyciężeniu związanych z tym okresem trudności, przestudiuj uważnie techniki radzenia sobie ze stresem przedstawione w rozdziale dziewiątym i korzystaj z nich, kiedy to tylko możliwe. Jeśli u twojego syna nie występują żadne z poważniejszych objawów stresu przedstawionych w tym rozdziale i nie potrzebuje on pomocy specjalisty, już sam fakt, że spojrzysz na problem z nowej perspektywy, pomoże złagodzić wiele napięć. Zastanów się dokładnie nad swym stosunkiem do syna, zwłaszcza nad tym, w jaki sposób sprawujesz nad nim kontrolę. Czy rzeczywiście traktujesz go jak dorastającego młodego człowieka, czy też bardziej jako dziecko? Czy nie zasługuje czasem na większą swobodę? A zatem, jeśli to konieczne, zmień stosunek do niego.
Rozsądne oczekiwania z twojej strony niech rzeczywiście będą rozsądne. Jest rzeczą uzasadnioną oczekiwać od czternastolatka, by w jego pokoju panował jak taki porządek. Jednak kiedy wiesz, że nie posprzątał pokoju, nie pytaj, czy to zrobił, gdyż sprawia to wrażenie, że robisz to celowo. Lepiej powiedzieć od razu wprost, o co nam chodzi, na przykład: „Widzę, że nie posprzątałeś jeszcze pokoju, a chciałbym/chciałabym, żebyś to zrobił.”
