Bunt wielu chłopców przeciw policji i siłom porządkowym może być symboliczną formą buntu wobec ojca. Podczas gdy dziewczęta często przechodzą okres wyobcowania w stosunku do matki, chłopcy nierzadko doświadczają podobnych uczuć w stosunku do ojca. Mark Twain zauważył kiedyś dowcipnie, że kiedy miał czternaście lat, jego ojciec nie miał o niczym zielonego pojęcia, natomiast kiedy miał lat dwadzieścia jeden, nie mógł wyjść ze zdumienia, widząc, jak wiele ojciec się w ciągu tych siedmiu lat nauczył! Niewykluczone, że powodem uciekania się chłopców do przemocy jest przedstawianie jej przez środki masowego przekazu jako typowo męskiej formy zachowania. Zarówno kilkunastoletni chłopcy, jak i rozchwiani mężczyźni na progu dorosłości często nie odróżniają wyraźnie prawdy od fikcji. Jeśli jakiś nastolatek próbuje złym zachowaniem zwrócić na siebie uwagę rodziców lub zemścić się za coś, wieczorne wiadomości telewizyjne utwierdzą go w przekonaniu, że akt przemocy zelektryzuje cały kraj.
