Jeżeli zaś chodzi o wpływ ojca na zachowania przestępcze dziewcząt, to według badań empirycznych (które w tym przypadku nie są tak liczne jak badania nad wykolejaniem się chłopców) jest on również duży. Pomimo bowiem, że jak już podkreślano, utrzymuje się powszechnie pogląd, iż większość form aktywności przestępczej dziewcząt i kobiet dotyczy sfery zachowania płciowego (i w związku z tym modele płci żeńskiej, a przede wszystkim matka, mają decydujący wpływ na socjalizację dziewczynki), nie mniej jednak ojciec,, jako „instrumentalny przywódca rodziny”, ma jak wiadomo z. teorii omawianych w pierwszym rozdziale tej książki bardzo duży wpływ na ukształtowanie się odpowiedniego stosunku do roli związanej z płcią. Na ogromne znaczenie ojca w procesie przyswajania cech zachowania się właściwych przedstawicielom poszczególnych płci wskazują liczne badania empiryczne, które omówiono w poprzednim rozdziale. Badania nad stosunkiem uczuciowym do rodziców prowadzone wśród uwięzionych dziewcząt przez R. L. S. Browna oraz D. Redferinga (wg: D. B. Lynna 1974) wykazują, że dziewczęta w czasie pobytu w więzieniu obydwoje rodziców oceniają pozytywnie. Po powrocie do domu (w czasie powtórnych badań) jednak ich ocena w stosunku do matek ulega zmianie na. negatywną, nie pogarsza się natomiast (czasami zaś nawet polepsza) ocena ojca.
