swoje dzieci, ale jeśli pragniemy dowiedzieć się dokładnie, jaką formę przybiera związany z tym stres, najlepiej zapytać o to ich żony. Te twierdzą, że w miarę jak dzieci stają się coraz bardziej samodzielne i niezależne, niepokój ojca rośnie. Większość mężczyzn nie przejmuje się zbytnio płaczem niemowlęcia, chorobami wieku dziecięcego ani tym, że ich pociecha biła się na szkolnym boisku. Martwią się za to pierwszą randką, wyborem kariery zawodowej, małżeństwem czy przeprowadzką do odległego miasta na drugim końcu kraju. Jest po temu wiele powodów. Gdy dziecko staje się dojrzałą osobą i osiąga niezależność fizyczną i psychiczną, możliwość sprawowania kontroli nad nim maleje. Jak napisałam wcześniej, mniejszy wpływ na to, co dzieje się wokół nas, to większy stres. U wielu ojców dojrzałość dziecka rodzi troskę spowodowaną tym, że nie są już w stanie chronić je przed wszystkim, co niesie życie. Może to oznaczać utratę dotychczasowej pozycji w rodzinie, ponieważ ojcostwo to przede wszystkim troska materialna o dziecko i sprawowanie nad nim opieki.
