Bardzo ważną cechą ojca — biorąc pod uwagę jej .znaczenie dla osiągnięć szkolnych dziecka — jest podiom wykształcenia. Zasadniczo wszystkie badania prowadzone na ten temat wykazują wysoką współzależność między stopniem wykształcenia ojca a postępami szkolnymi dziecka. U nas w Polsce wpływ poziomu wykształcenia rodziców na postępy szkolne dziecka badała m.in. M. Tyszkowa (1964). Wprawdzie, jak wynika z badań N. Bayleya (1954) -oraz J. Kagana i H. A. Mossa (1959), stopień wykształcenia matki jest lepszym wskaźnikiem rozwoju intelektualnego i postępów szkolnych dziecka, aie tylko młodszego (do lat dziesięciu), w miarę jak dziecko rozwija się, w coraz większym stopniu jego rozwój intelektualny uzależniony jest od stopnia wykształcenia ojca.
Następną prawidłowością zaobserwowaną w szeregu Tsadań psychologicznych jest to, że rozwój intelektualny dziewczynek bardziej niż chłopców zależy od wykształcenia rodziców (zarówno matek jak i ojców), zależność ta ponadto daie się zauważyć wcześniej niż u chłopców. Dobrą ilustrację tego typu zależności może stanowić tab. 5 (na s. 129), zawierająca wyniki badań przeprowadzonych przez M. P Honzika (1963). Y. tabeli tej wynika, że w przypadku dziewczynek iloraz inteligencji uzyskuje statystycznie istotne pozytywne korelacje ze stopniem wykształcenia ojców już w trzecim roku życia, podczas gdy u chłopców dopiero w siódmym. Siedząc zaś wysokość współczynników korelacji otrzymanych przez chłopców i dziewczynki stwierdzić można, że do czternastego roku życia są one wyższe u dziewcząt. —
