Jak już podkreślano, rozwój intelektualny dziecka zależy nie tylko od wrodzonych, danych przez naturę, możliwości w tym zakresie, ale także, a nawet przede wszystkim, od ukształtowanego przez dziecko poziomu aspiracji, obrazu swego przyszłego życia oraz, nieco później, od poglądów na temat roli i znaczenia czynnika intelektualnego w osiągnięciu zamierzonych przez siebie celów życiowych.
Termin „potrzeba osiągnięć” wylansowany został w amerykańskiej literaturze z zakresu psychologii społecznej przez D. McClellanda, który w 1953 r. ogłosił pracę pt. The achievement motive (współautorami jej byli J. W. Atkinson, R. A. Clark i E. L. Lowell), w 1961 r. zaś głośną książkę The achieving society. Punktem wyjścia w rozważaniach D. McClellanda było prześledzenie funkcjonowania teorii niemieckiego socjologa Maxa Webera, wyłożonej w jego znanym dziele pt. Die Protestantische Ethik und der Geist des Kapitalismus (1904), a głoszącej, że protestantyzm (a szczególnie kalwinizm) poprzez silne kładzenie nacisku na indywidualne i bezpośrednie „rozliczanie się” z Bogiem stworzył „ducha kapitalizmu”. W wyniku przejęcia protestantyzmu, pisze M. Weber: „Z praktyki postępowania etycznego szarego człowieka usunięto bezplanowość i niesystematycz- ność, przekształcając je w jednolity styl życia oparty na racjonalnej metodzie.
