Innymi słowy, uzyskane w badaniach różnice starają się autorzy wytłumaczyć względnością pojęć „opiekuńczość” i „sukcesy”.
Studenci college’u mogą wykazywać więcej samodzielności od uczniów szkół średnich, stąd też przejawy przyjacielskich form zachowania się ze strony ojców mogą traktować jako bardziej wyrafinowaną formę kontroli ich zachowania i dlatego oceniać je negatywnie. Pewne odmienności w formowaniu potrzeby osiągnięć u synów przez ojców z różnych warstw społecznych ukazał J. H. Turner (1970). Autor ten badał wpływ typu pracy ojca na stopień rozwoju potrzeby osiągnięć u synów. Pracę zawodową ojców podzielił autor na dwie grupy: 1) przedsiębiorczą (entrepreneurs) i 2) nieprzed- siębiorczą (nonentrepreneurs). Według przyjętego w anglosaskiej literaturze socjologicznej rozróżnienia podzielił również ojców na dwie warstwy pracowników: 1) „biąłe kołnierzyki” (co mniej więcej odpowiada naszym „pracownikom umysłowym”) i 2) „niebieskie kołnierzyki” (czyli nasi „fizyczni”).
Do prac przedsiębiorczych w grupie urzędniczej („białych kołnierzyków”) zaliczył J. H. Turner stanowiska kierownicze w administracji, kierowanie przedsiębiorstwami, zespołami specjalistów itp. Do prac przedsiębiorczych pracowników fizycznych („niebieskich kołnierzyków”) zaszeregował kierowanie ekipami produkcyjnymi, prowadzenie niewielkich przedsiębiorstw oraz wykonywanie prac fizycznych o dużym stopniu samodzielności.
