Z oceny ojców przyglądających się córkom wynikało, że dziewczynki odznaczają się mniejszą koordynacją ruchową, mniejszą spostrzegawczością, są łagodniejsze, mają delikatniejsze rysy twarzy i są słabsze od chłopców, których obserwowali ich ojcowie. I odwrotnie, ojcowie obserwujący swoich synów zauważali, że odznaczają się oni większą koordynacją ruchową, że są bardziej wyczuleni na bodźce zewnętrzne, bardziej wytrzymali na ból, że odznaczają się wyraźniejszymi rysami twarzy i że są bardziej zdecydowani i bardziej nieustępliwi niż obserwowane dziewczynki. Jak te spostrzeżenia mają się do rzeczywistości? Waga, wzrost i czas reakcji dzieci biorących udział w eksperymencie były identyczne dla wszystkich, zarówno dla chłopców, jak i dla dziewczynek!
Ojcowie postrzegają własne niemowlęta zgodnie ze swymi wcześniejszymi oczekiwaniami
Previous Post
W PRACY, CZYLI CODZIENNY STRES CODZIENNYCH ZMAGAŃ
Next Post