Za najobszerniejsze chyba i najbardziej inspirujące dla późniejszych pomysłów badawczych należy uznać obszerne badania nad psychologicznymi źródłami homoseksualizmu, prowadzone przez ltezny zespół, którym kieruje I. Bieber (1962). Autorzy ci rozesłali do psychiatrów amerykańskich (głównie psychoanalityków), którzy leczyli m.in. przypadki homoseksualizmu, obszerny kwestionariusz dotyczący porównawczego opisu szeregu cech psychicznych pacien- tów-homoseksualistów. W kwestionariuszu tym wiele miejsca poświęcono pytaniom na temat stosunków z rodzicami. Z otrzymanych przez nich informacji odnośnie do stosunku homoseksualistów do poszczególnych rodziców wynikają następujące prawidłowości: Matki w rodzinach, z których wywodzili się homoseksualiści, wykazywały z reguły „nadzwyczajną poufałość” (extraordinary intimacy) wobec synów, „w nadmierny sposób przywiązywały do siebie synów, zarówno przez ich niezwykłe wyróżnianie, jak i przez nadmierną kontrolę pozbawiającą chłopców samodzielności. W większości przypadków syn stanowił dla tych matek najważniejszą osobę w życiu, zastępował on im z reguły sfrustrowaną w różny sposób miłość do męża” (s. 47). Ojcowie homoseksualistów byli: „wycofujący się z kontaktu z synami, złośliwi w tych kontaktach albo też otwarcie odrzucający”. „Najbardziej znamiennymi uczuciami homoseksualistów do ich ojców były nienawiść i lęk” — piszą autorzy (s. 114).
