Pojęciem „okresu dojrzewania” określamy rozwój fizyczny, prowadzący do dojrzałości płciowej. U niektórych chłopców zmiany w budowie ciała przebiegają stopniowo nastolatek powoli przeistacza się w mężczyznę; dla innych szereg gwałtownych zmian w wyglądzie zewnętrznym okazuje się zaskoczeniem. Okres dojrzewania to także rozwój psychiczny, w czasie którego dziecko zmienia się w dorosłego. U niektórych osób kończy się on przed osiągnięciem dwudziestego roku życia; u innych może trwać kilka lat dłużej. Przeciętny nastolatek musi zmagać się w okresie dojrzewania z napięciem będącym skutkiem zarówno rozwoju fizycznego, jak i psychicznego. Okres dojrzewania płciowego zaczyna się zazwyczaj około dwunastego roku życia, a jego największe natężenie przypada na trzynasty i czternasty rok życia, ale równie dobrze może zacząć się wcześniej lub później, około dziesiątego bądź szesnastego roku życia chłopca. Podwzgórze wytwarza dwa hormony, które z kolei pobudzają jądra do produkcji spermy i testosteronu. Produkcja spermy oznacza, że chłopiec jest biologicznie dojrzały i może zostać ojcem. Testosteron powoduje pojawienie się owłosienia w okolicach łonowych, powiększenie się członka, szybki wzrost, więcej siły, zarost na twarzy i co nie mniej ważne większe zakłopotanie i zażenowanie z powodu tych zmian (zwłaszcza jeśli zaczęły się wcześniej lub później niż u rówieśników).
