Możemy założyć, że fakt, iż łamanie prawa jest objawem stresu większej liczby dorastających chłopców niż dziewcząt, wynika z kilku czynników: Niewykluczone, że chłopcy mają więcej sposobności do włóczenia się po ulicach wieczorem i nocą, gdyż często cieszą się większą swobodą niż dziewczęta w tym samym wieku. Niewykluczone, że angażując się w ryzykowne działania i przedsięwzięcia, chłopcy próbują przeciwdziałać depresji, z którą dziewczęta radzą sobie w odmienny sposób (na przykład przez ucieczkę w anoreksję bądź bulimię). Łamanie prawa może być dla chłopców formą poddawania próbie miłości rodziców. W obawie przed „najgorszym, co może się im przydarzyć, jeśli zdani będą wyłącznie na siebie”, chłopcy prowokują los, by przytrafiło się to właśnie wtedy, gdy rodzice jeszcze są w pobliżu, gotowi wyciągnąć ich z tarapatów bądź też próbują sprawdzić, czy będą nadal kochani, jeśli zawiodą ich oczekiwania.
