Prawie połowa badanych priez B. Liebenberga mężczyzn stwierdziła, że w czasie ciąży żony wyraźnie obniża się u nich aktywność seksualna. Niektórzy z nich twierdzą, że żona w okresie ciąży jest bardziej zmęczona i mniej zainteresowana w podejmowaniu stosunków płciowych, wykazuje podczas tych stosunków mniejszą aktywność, co w sumie wpływa na wspomniane powyżej obniżenie intensywności życia płciowego. Wielu badanych mężczyzn, jak twierdzi B. Liebenberg, nie podejmowało stosunków płciowych z ciężarną kobietą w obawie przed uszkodzeniem płodu, co z fizjologicznego punktu, widzenia nie jest, jak wiadomo, możliwe.
U niektórych badanych mężczyzn „oczekujących na spełnienie ojcostwa” dało się, zdaniem B. Lieben- berga, stwierdzić, że zmniejszeniu pociągu płciowego w stosunku do ciężarnych żon towarzyszyło zwiększone zainteresowanie innymi kobietami, co z kolei warunkuje najczęściej spędzanie większej ilości czasu poza domem, wzrost spożycia alkoholu itp. W związku z ostatnio poruszanym problemem godne odnotowania są badania A. A. Hartmana i R. C. Nicolaya (1966) nad wpływem okresu ciąży żony na nasilenie się różnego rodzaju zaburzeń w życiu seksualnym mężów. Jak wynika z cytowanych badań, osłabienie zainteresowania seksualnego brzemienną żoną odbija się bardzo niekorzystnie na zachowaniu seksualnym mężczyzny. Autorzy ci na podstawie raportów policyjnych stwierdzili, że w porównaniu z mężczyznami, których żony nie były w ciąży, mężowie ciężarnych kobiet daleko częściej popełniają takie przestępstwa seksualne, jak: 1) ekshibicjonizm,
