Jeśli mają problemy z nadwagą, staje się to jeszcze bardziej widoczne, zwiększając tym samym uczucie wstydu i zakłopotania. Rośnięcie związane z okresem dojrzewania zdaje się nie mieć końca. Nierzadko chłopcy rosną aż do dwudziestego roku życia. Długo zatem muszą czekać, nim zobaczą, co z nich wyrośnie! Także eutacja rzadko przebiega bez zakłóceń. Na skutek powiększającej się krtani głos chłopca staje się niższy, ale towarzyszą temu miesiące skrzekliwych i piskliwych dźwięków produkowanych przez struny głosowe. Dojrzewanie psychiczne wykracza poza dojrzałość płciową, a jego kresem jest dorosłość. Czy „dorosłość” nie jest aby pojęciem mało precyzyjnym? Istotnie jest. Oznacza ona niezależność emocjonalną, finansową, a także chociaż nie zawsze życie osobno, nie z rodzicami, i bywa, że w wypadku niektórych osób okres psychicznego dojrzewania do dorosłości trwa rzeczywiście bardzo długo. Jest to czas, w którym młody człowiek musi nauczyć się radzić sobie ze stresem towarzyszącym dojrzewaniu, gdyż jeśli się tego nie nauczy, nie będzie się dalej rozwijał. Niektórzy młodzi mężczyźni istotnie zatrzymują się w swoim rozwoju; psycholog Dan Kiley określa to zjawisko mianem „syndromu Piotrusia Pana”. Ci jednak, którzy szczęśliwie przebrną przez ten okres, muszą wpierw poradzić sobie z wymienionymi poniżej formami stresu.
