Wpływ ilości kontaktów ojca z dzieckiem zaznacza się przede wszystkim w przypadku chłopców, jest zaś daleko mniejszy (statystycznie nieistotny) w przypadku dziewczynek. Różnice te dosyć trudno wytłumaczyć opisanym przez behawiorystów zjawiskiem szybszej identyfikacji z modelem tej samej płci, jako że badane dzieci były zbyt małe, aby zjawisko to mogło u nich występować. Można jedynie przypuszczać, że przyczyna silniejszego oddziaływania ojców na rozwój intelektualny tak małych dzieci płci męskiej tkwi w odmienności reakcji ojca w stosunku do małego chłopczyka i dziewczynki. Kwestia ta jednak nie została uwzględniona w programie omawianych badań, które nastawione były jedynie na rejestrację ilości kontaktów ojca z dzieckiem, a nie na analizowanie ich jakości. Bardzo szerokie i wnikliwe badania nad wpływem ilości czasu poświęcanego dziecku przez ojca na postępy szkolne tegoż dziecka przeprowadzili R. W. Blanchard i H. B. Biller (1971). Autorzy ci badali dwie kwestie: 1) wpływ ilości czasu spędzanego przez ojca z dzieckiem oraz 2) efekt separacji dziecka od ojca, w zależności od okresu życia dziecka, w którym separacja ta nastąpiła. W celu zbadania pierwszej kwestii badane dzieci (chłopców z klasy trzeciej szkoły podstawowej) podzielili autorzy na dwie grupy: pierwszą, w której ojcowie spędzali z synami więcej niż dwie godziny dziennie, i drugą, do której zaliczono chłopców spędzających wspólnie z ojcem mniej niż sześć godzin tygodniowo.
